Temat: „fryzjerskie” metody ubezpieczycieli  

Wypłacanie szkody przez Towarzystwa ubezpieczeniowe przypomina strzyżenie barana. W naszym społeczeństwie pokutuje bowiem przekonanie, że z Ubezpieczycielem się nie wygra. - Nic bardziej mylnego! Trzeba tylko być konsekwentnym i świadomym swoich praw. W ostatnich latach dzięki pracy Rzecznika Ubezpieczonych i Komisji Nadzoru Finansowego, z umów ubezpieczeniowych zniknęło wiele niekorzystnych zapisów, inne zaś zostały doprecyzowane, by uniemożliwić ich dowolną interpretację. W rezultacie okazało się, że w przypadku kolizji, każdemu – a nie jak do tej pory, tylko osobom prowadzącym działalność gospodarczą – należy się samochód zastępczy na czas naprawy.
Inną, korzystną dla użytkowników pojazdów zmianą, jest możliwość naprawy samochodu przy zastosowaniu oryginalnych części, a nie wątpliwej jakości zamienników. Zapis mówiący o osiągnięciu korzyści podnoszącej wartość samochodu po naprawie, został bowiem zmieniony i obecnie to na Ubezpieczycielu ciąży obowiązek udowodnienia powstania tej korzyści, co w praktyce jest wręcz niemożliwe, zważywszy na oczywistą utratę wartości pojazdu „po przejściach”.
Kolejną, istotną zmianą jest doprecyzowanie zapisów o podatku VAT, który do tej pory mogli odzyskać tylko prowadzący działalność gospodarczą. Obecnie Towarzystwa Ubezpieczeniowe nie mogą potrącać owych 22% z przyznanego odszkodowania, także w przypadku nie będących podmiotami. Dość dowolnie natomiast potraktowano kwestię amortyzacji (stopnia zużycia), która z wiekiem samochodu ulega znaczącym zmianom. Tu jednak, w walce „o swoje” możemy wykorzystać dobrodziejstwa fotografii cyfrowej i w sposób nie budzący wątpliwości, udowodnić Ubezpieczycielowi, że nawet stary samochód może być w stanie „salonowym”. Zwłaszcza właściciele pojazdów zabytkowych, czy bardzo ostatnio popularnych klasyków, mają tu pole do popisu, gdyż w takim gronie pasjonatów nietrudno znaleźć świadków gotowych potwierdzić fakt uczestnictwa rzeczonego samochodu w rajdach, zlotach i innych imprezach, a to pozwala udowodnić Ubezpieczycielowi, że ma do czynienia z pojazdem będącym egzemplarzem kolekcjonerskim.
Odrębną grupę stanowią samochody tuningowane, których istnienia Ubezpieczyciele zdają się nie dostrzegać. Właściciel takiego pojazdu nie poniesie straty, jeśli podczas wizyty rzeczoznawcy dokonującego oględzin powypadkowych, zwróci mu uwagę na dodatkowe wyposażenie i dopilnuje, by wszystkie niestandardowe części i podzespoły zostały ujęte w protokole. Warto też zrobić własną, szczegółową dokumentację fotograficzną oraz wycenę wprowadzonych modyfikacji.
Na szczęście coraz rzadziej zdarzają się przypadki jawnego oszukiwania poszkodowanych, przez pracowników działów likwidacji szkód, zaniżających rzeczywistą wartość pojazdu przed wypadkiem, czy nierzetelne przeprowadzanie oględzin przez rzeczoznawców współpracujących z firmami ubezpieczeniowymi. Dlatego też, w interesie każdego z nas użytkowników, jest żądanie szczegółowej wyceny szkody rzeczowej (pojazd i jego ładunek), z uwzględnieniem jego wyposażenia. Pozwoli to uniknąć sytuacji, w której wypłacono nam szkodę za np. „gołą” Nubirę 1,6 w wersji hatchback, podczas gdy przedmiotem szkody była Nubira 2,0 sedan, z pełnym wyposażeniem.

Specjalista odszkodowawczy mgr Henryk Kokot

No bardzo ładny artykulik

Przyklejam, bo na prawdę ciekawy.

Wysyłane z mojego GT-I9100 za pomocą Tapatalk 2, przy użyciu Swype

Niebawem napiszę na temat szkody osobowej (uszczerbek na zdrowiu), bo zbyt wielu poszkodowanych nie ma pojęcia komu i za co się należy odszkodowanie.

O to mi się przyda

Wysyłane z mojego GT-I9100 za pomocą Tapatalk 2, przy użyciu Swype

Napisał hak64

Ubezpieczeniowe nie mogą potrącać owych 22% z przyznanego odszkodowania

Troche nie aktualne tez to 23%

Nie ma o co kopii kruszyć. Ważne, że nie mogą naliczać amortyzacji na części (zapomniałem o tym wspomnieć). Amortyzacja (zużycie) może być naliczona tylko w stosunku do całego pojazdu (szkoda całkowita, inaczej kasacja), nie może być za to naliczana w przypadku części zamiennych.

Tak oczywiście to to wiem od dawna tylko mam pytanie czy np. przy szkodzie na koła „dziury” likwidowanej z ubezpieczenia właściciela dróg mogą policzyć amortyzacje opon ?
Bo likwidowałem parę razy i zawsze mi odliczali ale nie dyskutowałem bo opony nowe nie były i uważałem to za uczciwe ze za bieżnik 3 czy 4 mm nie dadzą mi nowej opony.

I jeszcze jest jedna sprawa auto można naprawić do 100% jego wartości, czyli jak policzą szkodę całkowitą gdzie u nich jeżeli wartość naprawy przewyższa 70% (to wzięli z AC) wartości całego pojazdu to jest szkoda całkowita, my natomiast możemy przedstawiać im rachunki na kwotę nie przekraczającą 100% wartości pojazdu.

Opony, tudzież wszelkie płyny eksploatacyjne nie są częściami zamiennymi. Dlatego przy szkodzie powstałej na dziurze w drodze od wartości opony ubezpieczyciel odliczy ich stopień zużycia. W kwestii drugiego pytania, to albo ja nie kumam, albo Ty masz bełkotliwą wymowę. Jeśli ubezpieczyciel stwierdził, szkodę całkowitą, bo koszty naprawy przekraczają 70% wartości pojazdu, to nie masz obowiązku go kasować. Możesz go zrobić, jednak musisz się zmieścić z kosztami, w kwocie nie przekraczającej wartości auta przed wypadkiem (domyślam się, że o to ci chodziło?).

Tak dokładnie czyli do 100% wartości pojazdu przed szkodą.

Wtrącę swoje trzy grosze. Główny problem jest w tym że mamy tragicznie niską świadomość prawną. Według statystyk, tylko 2% Polaków korzysta z porad prawników
Osobiście nigdy nie miałem szkody komunikacyjnej (i oby tak zostało), ale miałem inne "przygody" z ubezpieczycielem i z doświadczenia wiem że warto i jest to opłacalne; korzystać z usług kancelarii prawnej.

Co do świadomości prawnej, to raczej nie ośmielam się głosić tak drastycznych opinii. Problemu należy upatrywać w opieszałości postępowań wyjaśniających, odszkodowawczych, czy sądowych, oraz w fakcie, że przeciętny Kowalski jest osobiście przekonany o swojej inteligencji, przebiegłości i zdolności do samodzielnego egzekwowania prawa. Prawda bywa jednak bardzo okrutna, bo prawo jest dziurawe, jak szwajcarski ser, pełno w nim furtek, wyjątków i precedensów, a ponadto konkretną sprawę, zwykle trzeba rozpatrywać w oparciu o kilka regulacji prawnych, o których przeciętny Kowalski nie ma bladego pojęcia. Ba, zdarzają się nawet adwokaci, którzy podejmują się reprezentowania interesów poszkodowanego, choć o dochodzeniu roszczeń odszkodowawczych wiedzą tyle, co kura o fizyce jądrowej.

A ja ośmielam się tak twierdzić Zresztą to co napisałeś w dalszej części postu to potwierdza. Przeciętny Kowalski po prostu wierzy że sprawiedliwość jest po jego stronie i dlatego pełen ufności sam siebie reprezentuje przed sądem.... i często dostaje zonka........ . Co do wiedzy na temat odszkodowań przez prawników; płacą po kilka tysięcy rocznie za pełną wersje LEXa. A czytać akty prawne i logicznie myśleć potrafią. Moim skromnym zdaniem; studia prawnicze uczą jak żadne inne logicznego i analitycznego myślenia. Zresztą są kancelarie które specjalizują się w takich sprawach. Już tak hipotetycznie........ to kancelaria prawna powinna np. poprosić o wycenę Ciebie. Przeciętny Kowalski powinien zajmować się swoimi sprawami, a takimi rzeczami jak dochodzenie sprawiedliwej kwoty odszkodowania, zadośćuczynienia, zdecydowanie prawnicy. Ktoś powie; ale są koszty........ koszty zwraca zawsze przegrany.

Ja już prowadziłem sprawę po takim zadufanym w sobie mecenasie, który wyciągnął od ubezpieczyciela całkiem sporą kasę (wypadek był b. poważny), po czym utwierdził klienta w przekonaniu, że już nic więcej się nie uzyska i zwyczajnie spakował manatki. Całe szczęście, że nie podpisał ugody z ubezpieczycielem, bo udało się jeszcze wyciągnąć prawie 90 tyś, za adaptację pomieszczeń na potrzeby osoby niepełnosprawnej oraz szkolenie i utworzenie stanowiska pracy.

Parę ciekawostek na temat ubezpieczycieli.
Towarzystwo ubezpieczeniowe Warta podważało notatkę policji i na podstawie "ustaleń własnych" zadecydowało, że pani B jest współwinna stłuczki. Powód? Warta tłumaczyła się, że wypłaca odszkodowanie na podstawie "ustaleń własnych". Jej zdaniem przyjęcie mandatu nie przesądza o winie. "Na podstawie podanych okoliczności zdarzenia oraz analizy dokumentacji technicznej ustalono, że kierująca w momencie omijania stojącego pojazdu nie zachowała bezpiecznego odstępu od omijanego pojazdu. Dopiero sąd w swoim wyroku potwierdził decyzję policji i nakazał ubezpieczycielowi wypłatę odszkodowania wraz z odsetkami. Warta musiała też pokryć wszystkie koszty sądowe i koszty opinii biegłego. Na wypłatę odszkodowania z ubezpieczenia OC musiała czekać prawie dwa lata. Biegły jednoznacznie stwierdził, że brak jakichkolwiek przesłanek wskazujących na możliwość naruszenia przez poszkodowaną zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a przyczyną zaistniałego zdarzenia było niewłaściwe zachowanie się kierującej samochodem skoda, która zatrzymała swój pojazd w miejscu niedozwolonym, po czym nie zachowując ostrożności i nie upewniając się, czy nie stworzy zagrożenia dla innych uczestników ruchu, otworzyła drzwi. Sąd wydał wyrok nakazujący Warcie wypłatę należnego mi odszkodowania wraz z odsetkami i pokrycie kosztów sądowych i kosztów opinii biegłego.
Inny przypadek.
"Wsiadając do autobusu kierowca ruszył z otwartymi drzwiami i wypadłem na beton wybijając sobie 2 zęby. Dostałem odpowiedź od WARTY ,że zdarzenie miało miejsce poza pojazdem i nie poczuwają się do odpowiedzialności. Całe szczęście 10 świadków podpisało mi oświadczenie i pieniądze dostałem po 2 latach sądów"